Δειτε το βιογραφικό της κα Μαρίας Χανιώτη: http://mpanalisis.blogspot.gr/2013/08/blog-post.html |
1. Πώς ορίζετε την λογοτεχνία?
Τα έντεχνα έργα ενός δημιουργού, που εκφράζουν το πέρασμα του ανθρώπου από την ζωή, με όλα όσα βιώνει με τις αισθήσεις του αλλά και την ψυχή του. Φωτεινοί καθρέφτες μιας εποχής και ενός λαού.
2. Τι σας έδωσε το έναυσμα να γίνετε συγγραφέας?
Η μοναχική αγάπη μου για την πένα.
3. Συμφωνείτε όταν χαρακτηρίζουν «σπουδαίο» έναν συγγραφέα, ακόμα και για ένα μόνο βιβλίο?
Αν πράγματι αξίζει ένα έργο, γιατί όχι. Όμως θα πρέπει να αποδείξει αυτόν τον τίτλο και με επόμενα έργα του διαφορετικά θα ξεχαστεί.
4. Υπάρχει κάτι που προσπαθείτε να περάσετε, μέσα από τα βιβλία σας, στους αναγνώστες σας?
Ναι, πως η ζωή είναι σκληρή, πρέπει να έχουμε δυνατά όπλα για να βγούμε νικητές στο τέλος. Δεν χαρίζεται η ζωή, παλεύετε. Με αισιοδοξία, δύναμη ψυχής, κουράγιο και ελπίδα.
5. Είστε ικανοποιημένη με τον εαυτό σας και τη δουλειά σας? Αν σας δινόταν η ευκαιρία, θα αλλάζατε κάτι?
Δεν εφησυχάζομαι ποτέ. Προχωρώ. Δεν θα άλλαζα τίποτα γιατί τα λάθη διδάσκουν.
6. Ποιο απο τα βιβλια σας μεχρι σημερα είναι αυτό που σας αντιπροσωπεύει περισσότερο?
Το πέρασμα για τον Τσεσμέ.
7. Νομίζετε ότι ένας συγγραφέας έχει "ημερομηνία λήξεως"? Υπάρχει δηλαδή κάποια στιγμή που ένας συγγραφέας παρακμάζει και παύει να διατηρεί την "χάρη" του?
Κάθε τι έχει ημερομηνία λήξεως. Για πολλούς λόγους. Απλά εύχομαι να έρχεται όσο ποιο αργά γίνεται.
8. Έχετε γράψει πάνω σε τοίχους σε παγκάκια μικρές ιστοριούλες, σε σύντομα μηνύματα, όπως αυτές που συναντάμε στο συλλογικό βιβλίο "Ιστορίες από ένα παγκάκι"?
Φυσικά και συνεχίζω.
9. Μέσα στο καθημερινό και τετριμμένο των γεγονότων που συναντούμε στο βιβλιο σας "Το πέρασμα για τον Τσεσμέ", παρατηρούμε ένα έντονο λυρικό στίγμα (στις περιγραφές, τις παρομοιώσεις κ.τ.λ.). Η επιλογή αυτή είναι απλά ένα λογοτεχνικό στοιχείο της γραφής σας ή λειτουργεί και οντολογικά, ως διέξοδος, ως παραμυθία?
Η οντολογία, η παραμυθία, αλλά και ο ρεαλισμός είναι στοιχεία της λογοτεχνίας. Με αυτά πορεύομαι. Άλλοτε το πετυχαίνω και άλλοτε όχι.
10. Ποια είναι η θέση της λογοτεχνίας σε μια εποχή κρίσης?
Μέσω της λογοτεχνίας πρέπει να δίνονται μαθήματα στο λαό να σταθούν στα πόδια τους. Το να λυγίζεις είναι ανθρώπινο, αλλά επιβάλλεται να σηκώνεσαι και να παλεύεις. Η λογοτεχνία πρέπει να θυμίζει πως όλες οι εποχές είχαν τις δυσκολίες τους όμως οι δυνατοί τα κατάφεραν. Να σκουντά, αλλά και να είναι αρωγός με ιδέες με μηνύματα. Να ξυπνάει συνειδήσεις. Θα τολμήσω να πω, ό,τι ο λογοτέχνης ακόμα και με το προσωπικό παράδειγμά του θα πρέπει να στέκεται ανάλογος σε κάθε στιγμή του ανθρώπου.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά και μέσα από το blog μας την κα Μαρία Χανιώτου, για την συνέντευξη που μας παραχώρησε μέσω του facebook. Ευχόμαστε καλή συνέχεια σε ότι και αν κάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου