Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Ask About... Ουδείς αναντικατάστατος... μα αιώνια μοναδικός!


      Μια από τις μεγαλύτερες μπούρδες της σύγχρονης ιστορίας μας, είναι η άποψη που λέει ότι "ουδείς αναντικατάστατος"... Τι σημαίνει αυτό? Μια πλήρη απαξίωση της διαφορετικότητας των ατόμων. Μια συνεχής υποβάθμιση των ξεχωριστών χαρισμάτων που έχει ο καθένας. Με ενοχλεί πολύ, ένα από τα πολλά κύματα ισοπέδωσης, που συνεχώς μεγαλώνει και μας λούζει διαρκώς, αφήνοντάς μας την γνώριμη μυρωδιά της μιζέριας. Γιατί γίνεται αυτό? Πάντα θέλουμε να χρυσώνουμε το χάπι... σταθερά πράγματα. Σιγά μην παραδεχτούμε τα λάθη μας τώρα...
   Το κακό, ας πούμε, της υπόθεσης είναι ότι δεν δίνουμε αυτά που πρέπει σε αυτούς που αξίζουν! Πριν γίνει αυτό όμως θα πρέπει να δώσουμε την κατάλληλη προσοχή σε εμάς τους ίδιους. Μετά την αυτοκριτική όλα γίνονται πιο εύκολα... κι ας είναι δύσκολα φαινομενικά.
   Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός αφού δεν υπάρχει κανένας άλλος στον κόσμο που να είναι ακριβώς ο ίδιος. Γιατί αν οι άνθρωποι ήταν κομματάκια Lego στοιβαγμένοι σε ξεχωριστές θήκες σαν εργαλεία, τότε ναι, μόλις κάποιος θα έλειπε, θα βρίσκαμε αμέσως έναν άλλο, και θα κάναμε τη δουλεία μας. Αλλά δεν είναι τόσο απλό και δεν είμαστε αρχειοθετημένα και πάντοτε εύκαιρα κομμάτια lego.
   Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αναντικατάστατος, κατά την γνώμη μου. Για να μην υπάρχει σύγχυση, η μοναδικότητα αναφέρθηκε σε σχέση με αυτό που ασχολείται και μπορεί να κάνει κάποιος άνθρωπος και όχι με αυτό που είναι. Π.χ. πιστεύετε ότι ο Αϊνστάιν ήταν ο μοναδικός που θα μπορούσε να αναπτύξει τη θεωρία της σχετικότητας, ή αυτή έτσι κι αλλιώς θα αναπτυσσόταν από κάποιον άλλο?
    Το αν μέσα στο πλήθος υπάρχει κάποιος που θα κάνει το ίδιο πράγμα ή και καλύτερα με κάποιον άλλον, είναι ένα θέμα.. Το αν θα τον βρεις, είναι ένα άλλο! Με λίγα λόγια, υπάρχουν ορισμένα πράγματα, στα οποία αυτοί που τα κάνουν φαντάζουν αναντικατάστατοι, ακριβώς γιατί η εξεύρεση αντικαταστάτη είναι πολύ περίπλοκο θέμα.
   Σίγουρα καθένας μας είναι μοναδικός, αλλά όχι κι αναντικατάστατος. Όμως αργά ή γρήγορα έρχεται η απομυθοποίησή του και ο-η αντικαταστάτης, που μπορεί να είναι ή και όχι καλύτερος! Ωστόσο μην περιμένεις να είναι ίδιος, γιατί αν ήταν έτσι ποιο το νόημα της αλλαγής?! Κι ακόμα και να πρόκειται για παρόμοιες καταστάσεις με παρόμοιους (ή όχι) ανθρώπους και με συγκρίσεις κάθε φορά είναι διαφορετική και κάθε σχέση θέτει τους δικούς της διαφορετικούς κανόνες και όρια. Όχι καλούπια. Όχι προσδοκίες από τους "καινούριους" λόγω αυτών που αντικατέστησαν, ούτε όμως και προκαταλήψεις λόγω λαθών των προηγουμένων τους. Και να θυμάσαι... ουδείς αναντικατάστατος (άρα ούτε κι εσύ ο ίδιος! Άρα μην παραξενευτείς όταν τη θέση σου πάρει άλλος…)
   Όλα είναι ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΑ!!! Ποτέ δεν θα ξαναβρείς το πρωτότυπο! Μπορεί να βρεις υποκατάστατα, ίσως και νέα πρωτότυπα, αλλά όχι αυτό που βίωσες πριν. Δεν λέω μπορεί να είναι και καλύτερο, αλλά όχι το ίδιο! Πιστεύω ότι σήμερα αυτή η έκφραση έχει παρεξηγηθεί. Ωστόσο πιστεύω στην μοναδικότητα του ατόμου. Ενίοτε και στην μοναχικότητα...
    Είναι πάγια αλήθεια και κανείς δεν πρέπει αβασάνιστα να την αμφισβητήσει. Κανείς και ποτέ δεν κατέλαβε μία θέση και εγκαταλείποντάς την άφησε δυσαναπλήρωτο κενό. Κάθε σχέση διαγράφει έναν κύκλο, αρχίζοντας από την ακμή και οδηγούμενη κάποια στιγμή σε ύφεση, σε παρακμή και σε ένα τέλος.
    Οπότε για κάποια πράγματα συμφωνώ ότι ουδείς ...αλλά για κάποια άλλα και άλλες καταστάσεις, πρακτικά, κάποιοι είναι. Όλοι αντικαθιστούνται (καλώς ή κακώς)...ακόμη και οι διευθυντές, οι υπάλληλοι, ακόμη και οι σύζυγοι, οι εραστές. Φυσικά, κανείς δεν είναι ίδιος με τον άλλον, αλλά όλους τους θυμόμαστε για λίγο και ύστερα το νέο πρόσωπο είναι αυτό που μας απασχολεί. Είμαστε αναλώσιμοι, αν θέλετε να γίνω πιο σκληρή. Φεύγεις εσύ..ε...έρχεται ο άλλος, πάντα υπάρχει κάποιος να συμπληρώσει το κενό. Δεν θα είναι ίδιος με σένα, δεν θα κάνει τα ίδια πράγματα, δεν θα έχει τις ίδιες δυνατότητες, ικανότητες, ταλέντο, με σένα, αλλά θα έχει τα δικά του στοιχεία να ξεδιπλώσει στο περιβάλλον του κι έτσι πολύ σύντομα θα έχουμε αντικατασταθεί και σύντομα ξεχαστεί…

Ουδείς αναντικατάστατος...αρκεί να θέλουμε να τον αντικαταστήσουμε…

Δεν υπάρχουν σχόλια: