ΒιβλιόΤυπος

Δειτε το βιογραφικό της κα Έλσης Τσουκαράκη:
http://mpanalisis.blogspot.com/2012/03/blog-post_3896.html

Συνέντευξη με την κα Έλση Τσουκαράκη

1. Ποιο ήταν το πρώτο σας βιβλίο και  πώς αποφασίσατε να το συγγράψετε?

Το πρώτο "επαγγελματικό" βιβλίο που έγραψα είναι "Η Ποινή", μια όμορφη ιστορία που έπλασα στο μυαλό μου κι ένιωθα την ανάγκη να την εκφράσω με λόγια. Οι σπόροι όμως προϋπήρχαν στη ψυχή μου κι εκείνη παραμόνευε την κατάλληλη στιγμή να σηκώσει μπαϊράκι!

2. Πως δικαιολογείται ένας μεταφραστής να "καταλήγει" ή να συνεχίζει γράφοντας πλέον δικά του βιβλία? Είναι, μήπως, το μεταβατικό στάδιο για ένα νέο συγγραφέα?

Η μετάφραση κειμένων συγγενεύει στενά με τη συγγραφή, είναι γενικά η ίδια ενασχόληση κι έκφραση που αντιπροσωπεύει κατά κάποιο ταυτόσημο τρόπο τους ανθρώπους που λαχταράνε να επικοινωνήσουν με το γραπτό λόγο. Όμως δεν ξεσηκώνουν με την ίδια ορμή και θέρμη την καρδιά μου! Να δημιουργώ ιστορίες στη φαντασία μου σαν παιδί και να τις αποδίδω "πρωτόλειο" στο χαρτί, προηγήθηκε χρονικά των μεταφράσεων που ασχολήθηκα αργότερα κι απαιτούσαν συγκεκριμένες γνώσεις και σχολαστική διαδικασία εκτέλεσης.

3. Υπήρχε κάποια συγκεκριμένη αφορμή για το βιβλίο σας "Ας αποφασίσει ο χρόνος"?

Ήταν μία περίοδος στη ζωή μου που άκουγα πολλές γυναίκες να μου λένε την έκφραση "έπιασα πάτο'". Τα θέματα που πραγματεύεται η συγκεκριμένη ιστορία είναι οι αφορμές για μια αισιόδοξη, αλλά ρεαλιστική συνταγή ανασυγκρότησης κι αναθεώρησης της ζωής μας, ένα μικρό δεκανίκι παρηγοριάς, μια δειλή ηλιαχτίδα φωτός στο σκοτεινό τούνελ..

4. Νιώσατε κάποια στιγμή της ζωής σας ότι δεν χωράτε πουθενά ή ότι θα θέλατε να ανήκετε κάπου?

Αυτή η ερώτηση με αγγίζει πραγματικά βαθιά, γιατί περιγράφει τον καθημερινό, εσωτερικό μου αγώνα από παιδί! Να χωρέσω σε καταστάσεις που δε συμφωνούν με το μυαλό και την καρδιά μου και να νιώθω συστηματικά αποκλεισμένη από την ομάδα της όποιας... επιλογής μου. Σαν να μου πηγαίνει συνέχεια κόντρα το ρεύμα και να με παρασέρνει.
Ζωή είναι αυτή και μας παιδεύει συχνά με τα τερτίπια της!

5. Σαν καθηγήτρια γερμανικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τι ρόλο έχει η "Ποινή" για σας μέσα στην αίθουσα? Πως επιβάλετε την τάξη? Οι μαθήτριες σας διαβάζουν τα βιβλία σας? Και αν ναι, αυτό σας φέρνει πιο κοντά με αυτές?

Τον σεβασμό μέσα στην τάξη ο καθηγητής τον κερδίζει με την παρουσία και τη συμπεριφορά του και δεν τον επιβάλλει. Η φιλοσοφία που με χαρακτηρίζει στην "Ποινή" και σε όλα τα βιβλία μου, οπωσδήποτε είναι κομμάτι της ψυχής μου που εκδηλώνεται κι εκφράζεται μέσα στην τάξη και στις συζητήσεις με τους μαθητές μου. Αλλά η συγγραφή κι η διδασκαλία είναι δυο ξεχωριστοί κόσμοι για μένα που δε θέλω να συναντηθούν και ν' αναμετρηθούν μεταξύ τους ούτε ν' αναδειχτούν εργαλεία εξουσίας και χειραγώγησης των μαθητών. Οπότε απαντώ έμμεσα και στην επόμενη ερώτησή σας εφόσον αποφεύγω να ενημερώνω τους μαθητές μου, στα πλαίσια του εφικτού, για την όποια επαγγελματική δραστηριότητά μου εκτός σχολείου.

6. Γιατί επιλέξατε μία από τις ηρωίδες του βιβλίου σας να είναι μία γυναίκα που ανήκει σε μια άλλη/διαφορετική κοινωνική τάξη?

Κάθε ηρωίδα του βιβλίου ανήκει σε διαφορετική κοινωνική, οικονομική και μορφωτική τάξη, ακριβώς για να τονίσω περισσότερο ότι τα δύσβατα και κακοτράχαλα εσωτερικά μονοπάτια της ψυχής είναι υπεράνω στερεοτύπων, προτύπων κι υποδειγμάτων γενικώς των διαφόρων ομάδων της κοινωνίας μας. Όσο συγκλίνουμε και πλησιάζουμε στον πυρήνα της ανθρώπινης ψυχής, τόσο ανακαλύπτουμε κοινά μέτωπα αντιμετώπισης των προβλημάτων που μας ταλανίζουν όλους.

7. Τι σας έκανε να επιλέξετε αυτόν τον τίτλο (Υπέροχες Γυναίκες), που εστιάζει άλλωστε μόνο στα γυναικεία πρόσωπα του έργου σας?

Γράφοντας το βιβλίο μπήκα στη θέση των τεσσάρων γυναικών, ταυτίστηκα μαζί τους, πόνεσα, πιέστηκα ψυχολογικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν και προς το τέλος πραγματικά αναφώνησα αυθόρμητα μέσα μου.
Υπήρξαν κι οι τέσσερις Υπέροχες Γυναίκες!

8. Πώς καταφέρατε να περιγράψετε και να εμβαθύνετε τόσο καλά στον ψυχικό κόσμο τεσσάρων διαφορετικών γυναικών στο βιβλίο "Υπέροχες Γυναίκες"?

Η μαγεία και το ονειρικό ταξίδι της συγγραφής είναι ακριβώς αυτό: Να τρυπώνεις στη ψυχή αγνώστων ανθρώπων, κι ας τους πλάθεις εσύ στη φαντασία σου, ν' ανακαλύπτεις τις πτυχές του χαρακτήρα τους, να μαντεύεις τις αντιδράσεις τους να ταυτίζεσαι με τα όνειρά τους, να μάχεσαι στους ίδιους αγώνες μαζί τους και να λυτρώνεσαι στη θέση τους από τα βάρη που επωμίζονται και γίνονται οικεία σε σένα. Απλά κλείνεις τα μάτια κι αφήνεσαι να σε συνεπάρει ο δικός τους αποκλειστικός κόσμος...

9. Πιστεύετε πως εμείς, η γενιά της οικονομικής κρίσης, είμαστε
πνευματικά φτωχότεροι από άλλες γενιές?

Μια χαρά γενιά είσαστε! Γεμάτοι πρωτοπόρες ιδέες, χιούμορ κι ανατρεπτικές κοσμοθεωρίες! Απλά άλλαξαν τα δεδομένα της κοινωνίας. Το ότι δε θα σπαταλήσετε ώρες από τη ζωή σας να εμβαθύνετε στον Ντοστογιέφσκι, ή στον Γκαίτε, δε σημαίνει ότι είσαστε πνευματικά φτωχότεροι. Ταξιδεύετε τη μάθηση και την πληροφόρηση με διαφορετικό ηλεκτρονικό, γρήγορο κι εικονικό τρόπο, περισσότερο γίνεστε μύστες μιας διαφορετικής εποχής στη γνώση και την ενημέρωση.

10. Πόσο η λογοτεχνία απελευθερώνει την ανθρώπινη ψυχή, και πόσο μας κάνει καλύτερους ανθρώπους?

Η επίδρασή της οπωσδήποτε εξαρτάται από την προσωπικότητα του καθενός. Υπάρχουν βιβλία που έχουν μεταμορφώσει τις ιδεολογίες μου, τη στάση μου απέναντι σε γεγονότα, ανθρώπους και δυσάρεστες καταστάσεις, βιβλία που έχουν συντροφεύσει μεγάλες περιόδους της ζωής μου κι αγκιστρώθηκα από τα νοήματά τους ψαχουλεύοντας προσωπικές λύσεις, βιβλία που με διασκέδασαν και μ' έκαναν να ξεφύγω από τη μελαγχολία που χαμογέλασαν στη μοναχικότητά μου. Κάθε καλό βιβλίο, ανάλογα με το θέμα που ξετυλίγει κι αναλύει, μπορεί ν' αποδειχτεί πολύτιμος φίλος και συμπαραστάτης της ψυχής μας και το πιο όμορφο δώρο να προσφέρει κάποιος!

11. Τι πιστεύετε για το «συγγραφικό φθόνο»? Είναι κάτι υπαρκτό ή μήπως βρίσκεται στη φαντασία ορισμένων?

Ο φθόνος, η ζήλεια, ο θυμός, η κακία.... κι όλα τα αρνητικά συναισθήματα απαντούν στον χαρακτήρα κάποιου ανεξάρτητα από το επάγγελμα ή την τέχνη που ακολουθεί κι εξασκεί και συνήθως δηλητηριάζουν εσωτερικά τον αποστολέα κι όχι τον αποδέκτη. Θα υπάρχουν σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς της ζωής μας, άνθρωποι ικανότεροι από εμάς κι εκείνοι με λιγότερα από τα δικά μας προσόντα. Αν λοιπόν σπαταλάμε συνέχεια την ενέργεια μας παρακολουθώντας τους κήπους των άλλων θα είμαστε πάντα δυστυχισμένοι και θα νιώθουμε ελλιπείς. Το βασικό συστατικό για ν' αποκτήσουμε εσωτερική γαλήνη είναι να δημιουργούμε πανέμορφο το δικό μας κηπάκι, ανεπηρέαστοι από κατορθώματα άλλων, .... όσο μικρό ή ταπεινό είναι!
Να μας αρκεί να είναι καλόγουστο, αξιοπρεπές, φιλικό και φιλόξενο για τους περαστικούς και να θέλουν να το επισκέπτονται ευχάριστα, χαρίζοντάς μας το χαμόγελό τους!

Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία!!
Να' στε πάντα καλά!


Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και μέσα από το blog μας την κα Έλση Τσουκαράκη, για την συνέντευξη που μας παραχώρησε μέσω του Facebook. Να υπογραμμίσω, σαν Μάγδα, για την  γλυκύτητα της κα Έλσης Τσουκαράκη, είναι αξιαγάπητη και απίστευτα συγγραφική, ακόμα και στις απαντήσεις της.