ΒιβλιόΤυπος

ΔΗΜΗΤΡΑ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ

Συνέντευξη με τη
Δήμητρα Φραγκούλη

Έπειτα από αρκετό καιρό διαδικτυακής σιωπής και αρκετής, θα έλεγα, ανάγνωσης, ανακάλυψα μία νέα συγγραφέα μυθιστορημάτων, που θα ήθελα να σας την γνωρίσω. Είναι η Δήμητρα Φραγκούλη γεννημένη στην πόλη μου, την Πάτρα, όπου και κατοικεί με τον σύζυγό της και την κόρη τους. Αν και σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και εργάζεται στον τραπεζικό τομέα, η συγγραφή υπήρχε στη ζωή της  πολύ πριν. Γι’ αυτό κανείς μπορεί να βρει κείμενά της σε διάφορα blogs. Το ΛΑΚΡΙΜΟΣΑ Δαμάζοντας το Όνειρο από τις εκδόσεις Ωκεανός, για το οποίο και θα μιλήσουμε μαζί της, είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.

-       Δήμητρα… πες μας γιατί γράφεις?

             -          Η συγγραφή είναι για μένα προέκταση της ανάγνωσης. Διαβάζω για να ταξιδέψω στο όνειρο και γράφω για να δώσω σε αυτό το όνειρο τη μορφή που μου ταιριάζει. Το γράψιμο δεν είναι ανάγκη για εμένα, είναι αυτό που μου εγείρει την ψυχή.

   -       Τι αποτελεί για σένα, όμως,  πηγή έμπνευσης?

        -          Μια κίνηση, δυο λόγια, μια μυρωδιά μπορούν να σταθούν αφορμή για να υφάνω ολόκληρη ιστορία γύρω. Άλλωστε πηγή έμπνευσης για το βιβλίο που γράφω τώρα ήταν μια φράση ενός φίλου!

    -          Φαντάζομαι πως, αναπόφευκτα, κάποιο βιβλίο θα έπαιξε καταλυτικό ρόλο για τη συγγραφική σου εξέλιξη, ποιο μπορεί να ήταν αυτό και γιατί?

-          Δεν ήταν ακριβώς βιβλίο. Ήταν περισσότερο οι επιρροές που είχα από την οικογένειά μου. Η πιο έντονη ανάμνηση που έχω από τα παιδικά μου χρόνια, ήταν όταν τα βράδια, μετά τις ειδήσεις των 9, μαζευόμασταν στο σαλόνι, κρατώντας ο καθένας από ένα βιβλίο στο χέρι. Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να μην αναφέρω πως όταν διάβασα τον «θείο Όσβαλντ» του  Roald Dahl, κάτι άλλαξε μέσα μου. Ένιωσα ότι κρατάω το πιο ευφυές βιβλίο που έχει γραφτεί, ένα βιβλίο που όμοιό του δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Αλλά, για στάσου, σκέφτηκα ύστερα. Και γιατί όχι;

  -         Δήμητρα… τι στάθηκε αφορμή για να γράψεις το «Λακριμόσα, Δαμάζοντας το Όνειρο»?

        -          Την ιστορία την είχα μέσα μου από χρόνια. Σε μια πολύ δύσκολη περίοδο στη ζωή μου όμως, εκεί που αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω όλα τα κόλπα που κάνουμε οι άνθρωποι για να ανταπεξέλθουμε, έβγαλα το πιο δυνατό βέλος που είχα στη φαρέτρα μου, τη συγγραφή. Μερικές φορές σκέφτομαι βέβαια,  πως ίσως απλά να ήταν και θέμα συγκυρίας ή να είχε έρθει η κατάλληλη ώρα.

  -      Πως ένιωσες όταν πλέον ολοκλήρωσες το βιβλίο?

      -       Απρόθυμη με έντονη την αίσθηση του ανολοκλήρωτου. Ήταν πολύ δύσκολη η απόφαση να γράψω τη λέξη τέλος και να στείλω το γραπτό στον ατζέντη μου. Η συγγραφή ενός βιβλίου δεν τελειώνει ποτέ. Ο συγγραφέας είναι εκείνος που θα βάλει όρια και θα πει έως εδώ είναι καλά. 

    -       Ποιος είναι ο τελικός κριτής της δουλειάς σου?

    -       Ο αναγνώστης, έτσι δεν είναι;

-       Σαν αναγνώστρια και συγγραφέας, πλέον, τι πιστεύεις πως ο κόσμος επιζητά από ένα βιβλίο που επιλέγει και αγοράζει?

    -      Τη φυγή από την πραγματικότητα, καλλιέργεια, ψυχαγωγία και εν τέλει τη δύναμη να ορίσει αυτός το που, πότε και γιατί.

-         Θέλω να μου πεις τι είναι εκείνο το στοιχείο του χαρακτήρα σου που δυσκολεύει τη γραφή σου?

    -          Η έλλειψη πειθαρχίας.

-        Έχεις κατά νου να γράψεις άλλο βιβλίο και αν ναι, τι θέμα θα σε απασχολούσε?

    -          Ήδη έχω μπλεχτεί στα δίχτυα μιας νέας ιστορίας. Αυτή τη φορά, ίσως προσπαθώντας να …μοιάσω στον κο Dahl, έχω βάλει σκοπό να γράψω ένα κωμικό βιβλίο. Πόσο δύσκολο, πράγματι! Η γραμμή που χωρίζει το χιούμορ από τη χοντροκομμένη πλάκα είναι πολύ μικρή και φοβούμενη τόσο να μην την πλησιάσω, σβήνω και γράφω απ΄ την αρχή ξανά και ξανά. Αλλά όπως και να έχει, είναι τόσο διασκεδαστικό!

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά  και μέσα από το blog μας τη Δήμητρα Φραγκούλη, για την τόσο ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε. Να της ευχηθούμε καλή επιτυχία στο βιβλίο της και να ακολουθήσουν γρήγορα κι άλλα. Ήταν μεγάλη χαρά να "συνομιλήσουμε" με έναν άνθρωπο που αγαπά τόσο αυτό που κάνει και κατα συνέπεια τα βιβλία. 

Ask About... Οχι θα κάτσω να σκάσω...

    Οι άνθρωποι νομίζουμε ότι αγαπάμε, αλλά στην πραγματικότητα είμαστε εξαρτημένοι από την ανάγκη μας να κατέχουμε τον άλλον. Είναι σαν να λέμε «Σ' αγαπώ όσο είσαι πλάι μου, αν φύγεις σίγουρα θα σε μισήσω». Αυτό δεν μπορεί να λέγεται αγάπη, σωστά;  

    Είναι περίεργο να βλέπεις με ποιους άρχισες τη ζωή σου και με ποιους τη συνεχίζεις. Ποιους κράτησες και ποιους τους άφησες πίσω. Ποιους αγαπάς ακόμα, ποιους όχι και ποιους δεν αγάπησες ποτέ. Ποιοι έμειναν, ποιοι έφυγαν και  ποιοι ακόμα το παλεύουν. Κάνοντας, λοιπόν,  έναν απολογισμό, μετράς πάντα πρώτα αυτούς που έμειναν και μετά αυτούς που κράτησες.

    Και μίλα. Μη φοβάσαι,  να πληγωθείς. Κι αν πληγωθείς, τι έγινε; Θα κλάψεις, θα πονέσεις και κάποια στιγμή θα περάσει. Όλα περνάνε! Έτσι είναι οι σχέσεις των ανθρώπων …άλλες κρατάνε για πολύ, άλλες για λίγο και άλλες για πάντα…  Έτσι δεν πάει; …μένεις με αυτούς που σε κρατάνε!

    Ο Zayn Malik μας λέει, πολύ παραστατικά, πως  «έρχεται, κάποτε, η μέρα που αποφασίζεις να γυρίσεις σελίδα στο βιβλίο της ζωής, και τότε νιώθεις πραγματική ευτυχία. Γιατί διαπιστώνεις ότι υπάρχουν τόσες πολλές σελίδες, με τόσα ωραία πράγματα, πίσω από τη σελίδα  που είχες κολλήσει τόσον καιρό». Όχι, πλέον, στο χθες, που δεν αλλάζει. Αλλάζει, όμως,  το σήμερα, αλλάζει το  αύριο. Εκεί να κοιτάμε …σ’ αυτά που ζούμε και σ’ αυτά που θα ζήσουμε. 

    Ελπίζω να είστε ευτυχισμένοι με τις επιλογές σας και αν κάνατε κάποιο λάθος κοιτάξτε να το διορθώσετε, σύντομα. Πως είναι όταν παίρνεις ένα βρεγμένο σφουγγάρι και σβήνεις έναν μαυροπίνακα…  μετά δεν  είναι πεντακάθαρος και γυαλίζει σαν καινούριος; Αυτό να κάνετε με την καρδιά σας. Και να θυμάστε ότι η ζωή είναι τόσο μα τόσο δύσκολη, που το τελευταίο που χρειάζεται είναι να κρατάς και κακία. Τα σβήνουμε, λοιπόν, όλα τα άσχημα. 

Καλό Πάσχα σε όλους.

ΥΓ: Σήμερα συνειδητοποίησα λάθοι που έκανα τόσα χρονια. 

Camera Obscura

Camera Obscura

Υπερ(θέαμα)

Η Kate Winslet ερμηνεύει την Αντέλ, μια καταθλιπτικη γυναίκα με έναν δεκατριάχρονο γιό, που το καλοκαίρι του 1987, γυρίζοντας μια μέρα με τον γιό της σπίτι παίρνει την παράτολμη απόφαση να πάρει στο αυτοκίνητο έναν τρομακτικό άνδρα που αιμορραγεί (Josh Brolin). Όταν φθάνουν σπίτι αντιλαμβάνεται πως ο Φρανκ είναι δραπέτης από την τοπική φυλακή και πως η αστυνομία τον αναζητά. Καθώς όμως μητέρα και γιός μαθαίνουν την ιστορία του, οι επιλογές τους στενεύουν.

Η υπόθεση βασίζεται στο μυθιστόρημα της Joyce Maynard με τον ίδιο τίτλο και η σκηνοθεσία είναι του Jason Reitman.

Ειναι μια γρηγορη και τρυφερη ταινια, με εντονο το στοιχειο του σκοτεινου ρομαντικου δραματος, που δεν θα σας κουρασει... Δειχνει το βαθος του ανθρωπινου πονου, αλλα και της αληθινης αγαπης και κατα ποσο αυτη νικα τον χρονο και τις ανθρωπινες προκαταληψεις...

Δείτε το τρέϊλερ της ταινιας: https://www.youtube.com/watch?v=bxETU7WMyX8

ΣκιαΓράφω

Δείτε το βιογραφικό των Masquera Di Ferro:
http://mpanalisis.blogspot.gr/2014/03/blog-post_13.html

Συνέντευξη με τους Masquera di Ferro

1. Ποια η σημασία του ονόματος  της μπάντας?

Ένας φίλος του συγκροτήματος βρήκε το όνομα αφού του ζητήσαμε να μας βρει κάτι ξεχωριστό και όχι στα αγγλικά. Έτσι το "masquera di ferro" παραπέμπει στο "maschera di ferro"  που σημαίνει, στα ιταλικά, σιδηρούν προσωπείο.

2. Και πως αποφασίσατε να  συγκροτηθείτε σαν  μπάντα?

Έχοντας ασχοληθεί με τη μουσική και τηn τέχνη γενικότερα, θεωρήσαμε πως είναι πολύ

όμορφο να ανήκουμε σε ένα σύνολο, που ήταν άλλωστε και όνειρο του καθένα από μας.

3. Τα τραγούδια σας είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς ή η έμπνευση ενός?

Τα τραγούδια είναι αποτέλεσμα έμπνευσης όλων  των μελών της μπάντας. Οι στίχοι  είναι αποκλειστικά δουλειά του τραγουδιστή  (Τάσος).

4. Πως επιλέξατε το metal σαν είδος  μουσικής που  αντιπροσωπεύετε?

Παρόλο που ακούμε διαφορετικά είδη μουσικής, είδαμε ότι το κοινό μας σημείο είναι η μέταλ μουσική.

5. Θα πηγαίνατε σε διαγωνισμούς για να γίνετε πιο γνωστοί?

Φυσικά και ναι. Άλλωστε έχουμε ήδη  συμμετάσχει.

6. Πιστεύετε στην Πάτρα υπάρχουν αξιόλογες προσπάθειες άλλων συγκροτημάτων του ίδιου είδους? Δώστε μας ένα παράδειγμα.

Η Πάτρα τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί πολύ στη μέταλ μουσική κάτι το οποίο είχε αρχίσει να ανθίζει στις αρχές του '90. Το κυριότερο είναι ότι οι φοιτητές εδώ στη Πάτρα έχουν συμβάλει πάρα πολύ στην όλη κατάσταση. Μπάντες αξιόλογες υπάρχουν πολλές και με τις οποίες έχουμε συνεργαστεί.

7. Ποια είναι τα σχέδια σας σαν μπάντα?

Μετά την ολοκλήρωση της πρώτης μας δουλειάς έχουμε κάποιες  εμφανίσεις να ολοκληρώσουμε για την προώθηση του 'Reflection' άλμπουμ και φυσικά συνεχίζουμε να δημιουργούμε νέα κομμάτια.

8. Σαν μπάντα, ποιος είναι ο μεγαλύτερος  σας στόχος?

Βάζουμε συνεχώς στόχους και προσπαθούμε να τους εκπληρώσουμε.

9. Πιστεύετε ότι το heavy metal έχει την ίδια ανταπόκριση εδώ στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό?

Όχι, δυστυχώς, η Ελλάδα έχει βγάλει πολύ καλό υλικό πάνω στη μέταλ σκηνή αλλά δεν είναι εμπορεύσιμο για πολλούς.

10. Ποια τα μηνύματα των στίχων στα τραγούδια σας?

Επειδή όλοι μας φοράμε μια μάσκα στη ζωή μας και υποκρινόμαστε κάτι το οποίο δεν είμαστε, θέλουμε με τη μουσική και τους στίχους μας να κάνουμε τον κόσμο να αποβάλλει αυτή τη μάσκα και να εκφράσει τα συναισθήματα του και να νιώσει πιο ελεύθερος. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η λέξη συναισ’Θύματα’ περιέχει τη λέξη θύματα.

11. Ποια μπάντα έχετε σαν πρότυπο  και γιατί?

Ο καθένας μας έχει διαφορετικά μουσικά ακούσματα, άρα και πρότυπα.  Επομένως είναι δύσκολο να επικεντρωθούμε σε μια μπάντα.

12. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να κάνει  η ελληνική πολιτεία  για την εξέλιξη του πολιτισμού της?

Όπως η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της στον Εργασιακό τομέα, το ίδιο συμβαίνει και σε κάθε μορφή τέχνης. Παρόλο την αυξημένη μας πολιτισμική ιστορία, έχουμε ξεχάσει να την ανανεώσουμε.


Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και μέσα από το blog μας τους Μasquera Di Ferro για την συνέντευξη που μας παραχώρησαν. Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία στο άλμπουμ τους και ελπίζουμε να έχουν την μουσική πορεία που ονειρεύονται!

ΣκιαΓράφω

Οι Masquera Di Ferro είναι ένα ελληνικό Heavy Metal συγκρότημα από την Πάτρα, το οποίο έχοντας βάλει τις βάσεις του τον Οκτώβριο του 2012, διαμορφώθηκε στα μέσα του 2013 με την εξής σύνθεση: Τάσος Ψιλοβασιλόπουλος (Φωνητικά-Στίχοι) Φάνης Μπάδας (Κιθάρα) Κώστας Μπιρμπουτσάκης (Κιθάρα) Πάνος Θωϊδης (Τύμπανα) Θοδωρής Καραλής (Μπάσο) και Πλούταρχος Γαϊτανάρος ως guest στα πλήκτρα. Η μπάντα αφού ολοκλήρωσε τις ηχογραφήσεις του πρώτου τους album στο NOISEBOX STUDIO με παραγωγό τον Σάκη Μπάστα,έχει ήδη κυκλοφορήσει το album. Έχοντας ήδη στο ιστορικό τους μερικές ζωντανές εμφανίσεις στην Πάτρα και πρόσφατα στην Ιτέα οι Masquera Di Ferro ετοιμάζονται για νέες συναυλίες,οι οποίες θα ανακοινωθούν σύντομα.

https:/www.facebook.com/pages/Masquera-Di-Ferro-Band/154567174752395

https://twitter.com/MasqueraDiFerro