 |
| Δειτε το βιογραφικό της κα Νικόλ-Άννας Μανιάτη: http://mpanalisis.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html |
Συνέντευξη με την Νικόλ-Άννα Μανιάτη
1. Ποια θεωρείτε ότι είναι τα κριτήρια για να διαλέξουμε ένα σωστό βιβλίο?
Οι προτιμήσεις είναι κάτι πολύ προσωπικό και βασίζονται στην ιδιοσυγκρασία του καθενός από μας. Τα κριτήρια που καθοδηγούν κάποιους δεν είναι απαραίτητο να αντιπροσωπεύουν την προτίμηση των άλλων.
2. Ποιος είναι ο ήρωας από τα βιβλία σας που αγαπάτε και ταυτίζεστε περισσότερο?
Ο κάθε καινούριος ήρωας στο βιβλίο που γράφω κάθε φορά. Ταυτίζομαι με τον κάθε χάρτινο ήρωα, γίνομαι ένα μαζί του και τον αφήνω να κατευθύνει την πορεία της ιστορίας μου. Γι' αυτό κάθε βιβλίο χρειάζεται το δικό του χρόνο ανάλογα με τους ήρωες. Δεν περνάς εύκολα στην ψυχολογία του "κακού" αν δεν γίνεις ένα μαζί του.. Και είναι εξαντλητικό, σε αφήνει στραγγισμένο, γιατί πρέπει να μπεις σε μια διαδικασία ταύτισης ώστε να περνούν τα συναισθήματα του και ο τρόπος σκέψης του στον αναγνώστη.
3. Πόσο εύκολο ήταν να περάσετε από τη συγγραφή εκπαιδευτικών βιβλίων στο μυθιστόρημα? Υπήρξαν κάποιοι παράγοντες στη ζωή σας που σας οδήγησαν στη συγγραφή βιβλίων?
Γράφοντας εκπαιδευτικά βιβλία κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής σταδιοδρομίας μου ήταν κάτι που με έκανε να νιώθω ικανοποίηση γιατί πρόσφερα σε μαθητές και συναδέλφους τότε κάτι πραγματικά χρήσιμο. Το ότι είχαν αναγνωριστεί από το Υπουργείο Παιδείας με έκανε ιδιαίτερα ευτυχισμένη. Γλιστρώντας μετά στη συγγραφή μυθιστορημάτων ήταν κάτι πολύ εύκολο αφού έγραφα για μένα, όχι για άλλους. Εκφραζόμουν μέσα από τις ιστορίες που έπλαθα, ήταν μια δίοδος σκέψεων, συναισθημάτων και εμπειριών από τη ζωή γύρω μου, είτε είχαν άμεση σχέση με μένα είτε έμμεση. Τα κοινωνικά μυθιστορήματα που κυρίως ασχολούμαι, έχουν πάντα πηγή έμπνευσης από την ίδια τη ζωή.
4. Υπάρχουν πράγματα ή και άνθρωποι που σας έχουν στεναχωρήσει στην Συγγραφική σας καριέρα και που θα προτιμούσατε να τα είχατε αποφύγει?
Δεν θεωρώ συγγραφική καριέρα το ότι εκφράζομαι μέσα από τις σελίδες βιβλίων που γράφω. Ούτε σκοπός μου ήταν ποτέ να εκδοθούν. Είχα πέντε βιβλία ολοκληρωμένα όταν εντελώς τυχαία και μέσω τρίτου, εκδόθηκε το ένα. Ακολούθησαν τα άλλα και πήραν το δρόμο τους. Είμαι ευτυχής που αγγίζουν αναγνώστες, που προσφέρουν κάποια απόλαυση και διέξοδο από την καθημερινότητα και δεν βλέπω το λόγο γιατί να θέλει κάποιος να με στεναχωρήσει σε αυτή την πτυχή της ζωής μου ειδικά. Σε άλλες πτυχές...δεν λείψανε από κανέναν μας οι συνειδητές ή αθέλητες ενέργειες που μας στεναχώρεσαν.
5. Τι γνώμη έχετε για τους νέους Έλληνες- και Κύπριους Συγγραφείς? Δεδομένου πως συνεχώς γράφονται βιβλία και οι εκδοτικοί οίκοι, εγώ προσωπικά δεν γνωρίζω με τι κριτήρια, τα εκδίδουν?
Όλοι έχουν δικαίωμα να εκφραστούν γράφοντας. Το αν αυτά που γράφουν αξίζει να εκδοθούν είναι κάτι που δεν θα το κρίνω εγώ. Ανάμεσα τους υπάρχουν "διαμάντια" έτοιμα να ανακαλυφθούν. Το κρίνουν οι αναγνώστες που είναι αυστηροί κριτές. Οι εκδοτικοί οίκοι έχουν τους δικούς τους λόγους. Και μην ξεχνάμε, όλα, και η επιτυχία, έχουν ημερομηνία λήξης.
6. Υπάρχει κατά την άποψή σας διαφορά στις λέξεις Λογοτέχνης - Συγγραφέας? Και εάν υπάρχει κάποια διαφορά εσείς πως θέλετε να σας ονομάζουν?
Μεγάλη διαφορά και είμαι σίγουρη τη ξέρουν όλοι. Προσωπικά δεν θα μπορούσα να ονομαστώ "λογοτέχνης", όσο για "συγγραφέας"...θα προτιμούσα απλά να ονομάζομαι "άνθρωπος".
7. Από τα χιλιάδες βιβλία που έχετε διαβάσει ,κάποιο σας έκανε να "ζηλέψετε" τον Συγγραφέα?
Πολλά! Αλλά όχι να ζηλέψω. Να θαυμάσω!
8. Στην ζωή όλων μας η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά. Τι γνώμη έχετε για τα ηλεκτρονικά βιβλία, συμφωνείτε με την ύπαρξη τους ή είστε λάτρεις του "χαρτιού"?
Πάντα! Το χαρτί έχει άλλη επίδραση όταν το κρατάς, το μυρίζεις, το νιώθεις στα χέρια σου, φυλλομετράς τις σελίδες, σημειώνεις στο περιθώριο, υπογραμμίζεις, τσακίζεις σελίδα (ανήκουστο) το ακουμπάς στο μαξιλάρι δίπλα σου, χώνεσαι πίσω του στην παραλία, το κάνεις δώρο, το δανείζεις....να συνεχίσω; Σκεφτείτε μόνο όταν διαβάζετε παραμύθια στο μικρό παιδάκι σας, του δείχνετε τη σελίδα, τις εικόνες, προσπαθεί μόνο του αγγίζοντας το να μάθει τα μυστικά του, μαθαίνει να αγαπά το τυπωμένο βιβλίο. Όμως η τεχνολογία έχει ιδιαίτερη επίδραση στη νέα γενιά και όσο και αν τώρα είναι ακόμα βασιλιάς το τυπωμένο βιβλίο, δυστυχώς κάποτε θα αντικατασταθεί.
9. Πιστεύετε πως το καλό βιβλίο θέλει τον χρόνο "ωρίμανσης" στο μυαλό του Συγγραφέα ή μπορεί να γραφεί σε λίγο χρονικό διάστημα αλλά και να γίνει "μπεστ σέλερ" επειδή απλώς είχε καλή τοποθέτηση στα βιβλιοπωλεία, καλό μάρκετινγκ από τον εκδότη και κυρίως "όνομα" Συγγραφέα?
Ένα βιβλίο θέλει πάντα το χρόνο "ωρίμανσης" στο μυαλό αυτού που το γράφει. Κατά τη διάρκεια της γραφής γιατί η πλοκή μπορεί να τον κατευθύνει σε άλλη εξέλιξη από την αρχική που είχε σκεφτεί και όταν τελειώσει γιατί θα πρέπει να το αφήσει αρκετό διάστημα στην άκρη και να το διαβάσει από την αρχή με καινούριο μάτι. Τότε θα βρει να αλλάξει πολλά, να προσθέσει, και να διορθώσει. Όσο ωριμάζει στο μυαλό η πλοκή τόσο πιο ενδιαφέρουσα και χωρίς κενά είναι. Αυτό εγώ το θεωρώ σεβασμό προς τον αναγνώστη. Ένα βιβλίο που γράφεται σύντομα και βιαστικά, και, για τους λόγους που αναφέρατε στην ερώτηση σας γίνεται "μπεστ-σέλλερ" θα ξεγελάσει τον αναγνώστη αγοράζοντας το αλλά θα τον απογοητεύσει. Εκτός αν είναι προιόν ξαφνικής έμπνευσης και έχει πολλά να προσφέρει.
10. Η Συγγραφική σας πορεία είναι ανοδική, εσείς πόσο ικανοποιημένη είστε και τι πιστεύετε πως δεν έχετε "καταφέρει" ακόμη ?
Δεν γράφω για να "καταφέρω" κάτι. Γράφω γιατί είναι τρόπος έκφρασης. Συμβαίνουν τόσα γύρω μας που περνούν απαρατήρητα, ορμώμαι από κάτι αληθινό, μικρό η μεγάλο και φτιάχνω ολόκληρη ιστορία με μυθοπλασία τονίζοντας τις αλήθειες γύρω μας. Γι' αυτό ασχολούμαι με το κοινωνικό μυθιστόρημα, έχω ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης την ίδια τη ζωή γύρω μου, χωρίς να υποτιμώ την αισθηματική σχέση η οποία όμως στα βιβλία μου δεν είναι το κεντρικό θέμα.
11. Έχουν τα βιβλία τόση δύναμη?
Ναί, αλλά μόνο όταν έχουν να προσφέρουν κάτι. Όταν διαβάζοντας το σου αφήνει κάτι ανεξήγητο που θα το θυμάσαι. Αν τελειώνοντας ένα βιβλίο πεις, "καλό ήταν, πέρασα ευχάριστα", δεν έχει δύναμη. Αν κλείνοντας το προβληματιστείς, αναρωτηθείς, αν ξανακοιτάξεις κάποιες σελίδες, αν το μυαλό γυρνά σε αυτά που διάβασες, τότε ναι, έχει δύναμη. Μπορεί να αλλάξει τρόπο σκέψης, να κατευθύνει έστω τις σκέψεις σε άλλο δρόμο, μπορεί να επηρεάσει αντίδραση, έκφραση συναισθημάτων, μπορεί ακόμα να σε αναγκάσει να ψάξεις για να βεβαιωθείς ότι αυτά που διάβασες συμβαίνουν ή υπάρχουν. Και φυσικά μιλάμε για μυθιστορήματα αυτή τη στιγμή. Αν συμπεριλάβουμε άλλα είδη βιβλίων το θέμα διευρύνεται αφάνταστα και δεν έχει μέτρο σύγκρισης με το μυθιστόρημα για το οποίο μιλάμε τώρα.
12. Τέλος πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο «Αόρατος δεσμός».
Δεσμός νεογέννητου-μάνας. Σχέση που βασίζεται στην εξάρτηση, συναίσθημα και ένστικτο από την πλευρά του βρέφους, αγάπη και τρυφερότητα της μάνας. Μια σχέση που μπορεί να διαταραχθεί από μια μικρή άτυχη κίνηση η οποία θα μεταφραστεί σαν κίνδυνος από το ένστικτο του νεογέννητου και θα επηρεάσει τον ψυχισμό του και τη σχέση με τη μητέρα και μεγαλώνει μισώντας την. Χωρίς να ξέρει το γιατί. Υπάρχουν απρόοπτες καταστάσεις, εξελίξεις, οι ζωές άλλων εμπλέκονται , μέχρι ο γιος να ανακαλύψει την αιτία για το αλλόκοτο μίσος του. Ορμήθηκα από αληθινό γεγονός που έτυχε πριν πολλά χρόνια όταν σπούδαζα, μα στο βιβλίο του έδωσα άλλη πλοκή, έφτιαξα μια δική μου ιστορία για τα γεγονότα που εκτυλίσσονται ώστε να υπάρχει ενδιαφέρον και αγωνία, να προκαλεί ερωτηματικά και να αναρωτιέται κανείς για το ποσο εύθραυστη είναι η ψυχοσύνθεση του κάθε ανθρώπου, ειδικά στη τόσο τρυφερή ηλικία των πρώτων μηνών της ζωής του.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και μέσα από το blog μας την κα Νικόλ-Άννα Μανιάτη, για την τόσο ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε μέσω του facebook και ευχόμαστε καλή επιτυχία στo τελευταίο της βιβλίο της "Αόρατος Δεσμός".
Οι προτιμήσεις είναι κάτι πολύ προσωπικό και βασίζονται στην ιδιοσυγκρασία του καθενός από μας. Τα κριτήρια που καθοδηγούν κάποιους δεν είναι απαραίτητο να αντιπροσωπεύουν την προτίμηση των άλλων.
2. Ποιος είναι ο ήρωας από τα βιβλία σας που αγαπάτε και ταυτίζεστε περισσότερο?
Ο κάθε καινούριος ήρωας στο βιβλίο που γράφω κάθε φορά. Ταυτίζομαι με τον κάθε χάρτινο ήρωα, γίνομαι ένα μαζί του και τον αφήνω να κατευθύνει την πορεία της ιστορίας μου. Γι' αυτό κάθε βιβλίο χρειάζεται το δικό του χρόνο ανάλογα με τους ήρωες. Δεν περνάς εύκολα στην ψυχολογία του "κακού" αν δεν γίνεις ένα μαζί του.. Και είναι εξαντλητικό, σε αφήνει στραγγισμένο, γιατί πρέπει να μπεις σε μια διαδικασία ταύτισης ώστε να περνούν τα συναισθήματα του και ο τρόπος σκέψης του στον αναγνώστη.
3. Πόσο εύκολο ήταν να περάσετε από τη συγγραφή εκπαιδευτικών βιβλίων στο μυθιστόρημα? Υπήρξαν κάποιοι παράγοντες στη ζωή σας που σας οδήγησαν στη συγγραφή βιβλίων?
Γράφοντας εκπαιδευτικά βιβλία κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής σταδιοδρομίας μου ήταν κάτι που με έκανε να νιώθω ικανοποίηση γιατί πρόσφερα σε μαθητές και συναδέλφους τότε κάτι πραγματικά χρήσιμο. Το ότι είχαν αναγνωριστεί από το Υπουργείο Παιδείας με έκανε ιδιαίτερα ευτυχισμένη. Γλιστρώντας μετά στη συγγραφή μυθιστορημάτων ήταν κάτι πολύ εύκολο αφού έγραφα για μένα, όχι για άλλους. Εκφραζόμουν μέσα από τις ιστορίες που έπλαθα, ήταν μια δίοδος σκέψεων, συναισθημάτων και εμπειριών από τη ζωή γύρω μου, είτε είχαν άμεση σχέση με μένα είτε έμμεση. Τα κοινωνικά μυθιστορήματα που κυρίως ασχολούμαι, έχουν πάντα πηγή έμπνευσης από την ίδια τη ζωή.
4. Υπάρχουν πράγματα ή και άνθρωποι που σας έχουν στεναχωρήσει στην Συγγραφική σας καριέρα και που θα προτιμούσατε να τα είχατε αποφύγει?
Δεν θεωρώ συγγραφική καριέρα το ότι εκφράζομαι μέσα από τις σελίδες βιβλίων που γράφω. Ούτε σκοπός μου ήταν ποτέ να εκδοθούν. Είχα πέντε βιβλία ολοκληρωμένα όταν εντελώς τυχαία και μέσω τρίτου, εκδόθηκε το ένα. Ακολούθησαν τα άλλα και πήραν το δρόμο τους. Είμαι ευτυχής που αγγίζουν αναγνώστες, που προσφέρουν κάποια απόλαυση και διέξοδο από την καθημερινότητα και δεν βλέπω το λόγο γιατί να θέλει κάποιος να με στεναχωρήσει σε αυτή την πτυχή της ζωής μου ειδικά. Σε άλλες πτυχές...δεν λείψανε από κανέναν μας οι συνειδητές ή αθέλητες ενέργειες που μας στεναχώρεσαν.
5. Τι γνώμη έχετε για τους νέους Έλληνες- και Κύπριους Συγγραφείς? Δεδομένου πως συνεχώς γράφονται βιβλία και οι εκδοτικοί οίκοι, εγώ προσωπικά δεν γνωρίζω με τι κριτήρια, τα εκδίδουν?
Όλοι έχουν δικαίωμα να εκφραστούν γράφοντας. Το αν αυτά που γράφουν αξίζει να εκδοθούν είναι κάτι που δεν θα το κρίνω εγώ. Ανάμεσα τους υπάρχουν "διαμάντια" έτοιμα να ανακαλυφθούν. Το κρίνουν οι αναγνώστες που είναι αυστηροί κριτές. Οι εκδοτικοί οίκοι έχουν τους δικούς τους λόγους. Και μην ξεχνάμε, όλα, και η επιτυχία, έχουν ημερομηνία λήξης.
6. Υπάρχει κατά την άποψή σας διαφορά στις λέξεις Λογοτέχνης - Συγγραφέας? Και εάν υπάρχει κάποια διαφορά εσείς πως θέλετε να σας ονομάζουν?
Μεγάλη διαφορά και είμαι σίγουρη τη ξέρουν όλοι. Προσωπικά δεν θα μπορούσα να ονομαστώ "λογοτέχνης", όσο για "συγγραφέας"...θα προτιμούσα απλά να ονομάζομαι "άνθρωπος".
7. Από τα χιλιάδες βιβλία που έχετε διαβάσει ,κάποιο σας έκανε να "ζηλέψετε" τον Συγγραφέα?
Πολλά! Αλλά όχι να ζηλέψω. Να θαυμάσω!
8. Στην ζωή όλων μας η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά. Τι γνώμη έχετε για τα ηλεκτρονικά βιβλία, συμφωνείτε με την ύπαρξη τους ή είστε λάτρεις του "χαρτιού"?
Πάντα! Το χαρτί έχει άλλη επίδραση όταν το κρατάς, το μυρίζεις, το νιώθεις στα χέρια σου, φυλλομετράς τις σελίδες, σημειώνεις στο περιθώριο, υπογραμμίζεις, τσακίζεις σελίδα (ανήκουστο) το ακουμπάς στο μαξιλάρι δίπλα σου, χώνεσαι πίσω του στην παραλία, το κάνεις δώρο, το δανείζεις....να συνεχίσω; Σκεφτείτε μόνο όταν διαβάζετε παραμύθια στο μικρό παιδάκι σας, του δείχνετε τη σελίδα, τις εικόνες, προσπαθεί μόνο του αγγίζοντας το να μάθει τα μυστικά του, μαθαίνει να αγαπά το τυπωμένο βιβλίο. Όμως η τεχνολογία έχει ιδιαίτερη επίδραση στη νέα γενιά και όσο και αν τώρα είναι ακόμα βασιλιάς το τυπωμένο βιβλίο, δυστυχώς κάποτε θα αντικατασταθεί.
9. Πιστεύετε πως το καλό βιβλίο θέλει τον χρόνο "ωρίμανσης" στο μυαλό του Συγγραφέα ή μπορεί να γραφεί σε λίγο χρονικό διάστημα αλλά και να γίνει "μπεστ σέλερ" επειδή απλώς είχε καλή τοποθέτηση στα βιβλιοπωλεία, καλό μάρκετινγκ από τον εκδότη και κυρίως "όνομα" Συγγραφέα?
Ένα βιβλίο θέλει πάντα το χρόνο "ωρίμανσης" στο μυαλό αυτού που το γράφει. Κατά τη διάρκεια της γραφής γιατί η πλοκή μπορεί να τον κατευθύνει σε άλλη εξέλιξη από την αρχική που είχε σκεφτεί και όταν τελειώσει γιατί θα πρέπει να το αφήσει αρκετό διάστημα στην άκρη και να το διαβάσει από την αρχή με καινούριο μάτι. Τότε θα βρει να αλλάξει πολλά, να προσθέσει, και να διορθώσει. Όσο ωριμάζει στο μυαλό η πλοκή τόσο πιο ενδιαφέρουσα και χωρίς κενά είναι. Αυτό εγώ το θεωρώ σεβασμό προς τον αναγνώστη. Ένα βιβλίο που γράφεται σύντομα και βιαστικά, και, για τους λόγους που αναφέρατε στην ερώτηση σας γίνεται "μπεστ-σέλλερ" θα ξεγελάσει τον αναγνώστη αγοράζοντας το αλλά θα τον απογοητεύσει. Εκτός αν είναι προιόν ξαφνικής έμπνευσης και έχει πολλά να προσφέρει.
10. Η Συγγραφική σας πορεία είναι ανοδική, εσείς πόσο ικανοποιημένη είστε και τι πιστεύετε πως δεν έχετε "καταφέρει" ακόμη ?
Δεν γράφω για να "καταφέρω" κάτι. Γράφω γιατί είναι τρόπος έκφρασης. Συμβαίνουν τόσα γύρω μας που περνούν απαρατήρητα, ορμώμαι από κάτι αληθινό, μικρό η μεγάλο και φτιάχνω ολόκληρη ιστορία με μυθοπλασία τονίζοντας τις αλήθειες γύρω μας. Γι' αυτό ασχολούμαι με το κοινωνικό μυθιστόρημα, έχω ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης την ίδια τη ζωή γύρω μου, χωρίς να υποτιμώ την αισθηματική σχέση η οποία όμως στα βιβλία μου δεν είναι το κεντρικό θέμα.
11. Έχουν τα βιβλία τόση δύναμη?
Ναί, αλλά μόνο όταν έχουν να προσφέρουν κάτι. Όταν διαβάζοντας το σου αφήνει κάτι ανεξήγητο που θα το θυμάσαι. Αν τελειώνοντας ένα βιβλίο πεις, "καλό ήταν, πέρασα ευχάριστα", δεν έχει δύναμη. Αν κλείνοντας το προβληματιστείς, αναρωτηθείς, αν ξανακοιτάξεις κάποιες σελίδες, αν το μυαλό γυρνά σε αυτά που διάβασες, τότε ναι, έχει δύναμη. Μπορεί να αλλάξει τρόπο σκέψης, να κατευθύνει έστω τις σκέψεις σε άλλο δρόμο, μπορεί να επηρεάσει αντίδραση, έκφραση συναισθημάτων, μπορεί ακόμα να σε αναγκάσει να ψάξεις για να βεβαιωθείς ότι αυτά που διάβασες συμβαίνουν ή υπάρχουν. Και φυσικά μιλάμε για μυθιστορήματα αυτή τη στιγμή. Αν συμπεριλάβουμε άλλα είδη βιβλίων το θέμα διευρύνεται αφάνταστα και δεν έχει μέτρο σύγκρισης με το μυθιστόρημα για το οποίο μιλάμε τώρα.
12. Τέλος πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο «Αόρατος δεσμός».
Δεσμός νεογέννητου-μάνας. Σχέση που βασίζεται στην εξάρτηση, συναίσθημα και ένστικτο από την πλευρά του βρέφους, αγάπη και τρυφερότητα της μάνας. Μια σχέση που μπορεί να διαταραχθεί από μια μικρή άτυχη κίνηση η οποία θα μεταφραστεί σαν κίνδυνος από το ένστικτο του νεογέννητου και θα επηρεάσει τον ψυχισμό του και τη σχέση με τη μητέρα και μεγαλώνει μισώντας την. Χωρίς να ξέρει το γιατί. Υπάρχουν απρόοπτες καταστάσεις, εξελίξεις, οι ζωές άλλων εμπλέκονται , μέχρι ο γιος να ανακαλύψει την αιτία για το αλλόκοτο μίσος του. Ορμήθηκα από αληθινό γεγονός που έτυχε πριν πολλά χρόνια όταν σπούδαζα, μα στο βιβλίο του έδωσα άλλη πλοκή, έφτιαξα μια δική μου ιστορία για τα γεγονότα που εκτυλίσσονται ώστε να υπάρχει ενδιαφέρον και αγωνία, να προκαλεί ερωτηματικά και να αναρωτιέται κανείς για το ποσο εύθραυστη είναι η ψυχοσύνθεση του κάθε ανθρώπου, ειδικά στη τόσο τρυφερή ηλικία των πρώτων μηνών της ζωής του.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και μέσα από το blog μας την κα Νικόλ-Άννα Μανιάτη, για την τόσο ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε μέσω του facebook και ευχόμαστε καλή επιτυχία στo τελευταίο της βιβλίο της "Αόρατος Δεσμός".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου