ΒιβλιόΤυπος

Δειτε το βιογραφικό του κ Τάσου Αγγελίδη Γκέντζου:
http://mpanalisis.blogspot.com/2012/05/blog-post_07.html

Συνέντευξη με τoν κ Τάσο Αγγελίδη Γκέντζο


1. Τι σημαίνει για σας οικογένεια?

Η γυναίκα μου και ο γιος μου είναι η οικογένειά μου! Η οικογένεια περικλείει την αγάπη, την κατανόηση και φυσικά τις άνευ όρων υποχωρήσεις. Οικογένεια είναι και οι γονείς μας, αγαπημένοι συγγενείς και πολύ καλοί φίλοι.

2. Τι σας εκφράζει σ’ ένα λογοτεχνικό κείμενο? Τι είναι αυτό που σας απογειώνει?
Η πρωτοτυπία και το ξεχωριστό ύφος γραφής είναι αυτό που με κάνει να σταθώ σε ένα λογοτεχνικό κείμενο. Δεν μου αρέσει καθόλου να κινούνται οι συγγραφείς γύρω από συγκεκριμένα μοτίβα και να αναπαράγουν γνωστές ιστορίες… Τι με απογειώνει; Η ευαισθησία του γράφοντος και τα υπολανθάνοντα νοήματα ενός βιβλίου είναι αυτά που με πηγαίνουν με κλειστά τα μάτια στα απάτητα χωράφια του ουρανού!

3. Το να γράφει κάποιος βιβλία είναι κάτι που μπορεί να μάθει, να διδαχθεί ή είναι θέμα ταλέντου?

Η ζωή είναι αυτή που με τον τρόπο της σου μαθαίνει να γράφεις βιβλία. Διδάσκεσαι από την πονεμένη ματιά του γείτονα, από το παράπονο ενός παιδιού, από την αλαζονεία των μεγάλων. Το ταλέντο είναι απαραίτητο, αρκεί βέβαια να το επεξεργαστείς και να το εξελίξεις! Διαφορετικά το ταλέντο θα πάει χαμένο!

4. Πώς βλέπετε να εξελίσσεται το μέλλον της ανθρωπότητας? Είστε αισιόδοξος ή απαισιόδοξος?
Είμαι πραγματιστής. Η κατάσταση που βιώνουμε δεν μας αφήνει και πολλά περιθώρια για να αισιοδοξούμε. Από την άλλη μεριά δεν είμαι από αυτούς που θα κλειστούν στο σπίτι τους και θα θρηνούν για την μοίρα τους. Απεχθάνομαι τους μίζερους ανθρώπους και τις συμπεριφορές της μιζέριας! Προσπαθώ να ζω το σήμερα όσο καλύτερα μπορώ! Το παλεύω… Σκέπτομαι συχνά το αύριο, μιλώ με τους φίλους μου για αυτό, αλλά… δε ζω για το αύριο!

5. Τι σας αρέσει περισσότερο στους αναγνώστες που συναντάτε κάθε φορά?
Οι απόψεις τους! Η συνομιλία μαζί τους… Το χαμόγελό τους! Η θερμή χειραψία μας! Μου λένε πως τους φάνηκε το βιβλίο μου, τι τους άρεσε και τι δεν τους άρεσε! Χαίρομαι με τα καλά τους λόγια! Και ποιος δε θα χαιρόταν… Βλέπω τη λάμψη και τη χαρά στα μάτια τους και τότε… χαίρομαι κι εγώ ακόμη περισσότερο!

6. Η λέξη έμπνευση είναι μια χιλιοειπωμένη λέξη. Είναι πράγματι ο ρόλος της τόσο σημαντικός για εσάς τους συγγραφείς?

Φυσικά! Θα σας μιλήσω για μένα. Για να καθίσω να γράψω κάτι θα πρέπει να βρίσκομαι σε μια κατάσταση κάπως «περίεργη»… και να έχω κάτι να πω! Διαφορετικά γιατί να το κάνω; Δεν είναι λογικό για μένα να γράψω σήμερα δέκα σελίδες, επειδή πρέπει να γράψω δέκα σελίδες. Το αποτέλεσμα θα ήταν οικτρό! Θέλω να έχω την «πολυτέλεια» να γράφω όποτε εγώ κρίνω πως «είμαι σε φάση» να γράψω! Η ζωή έχει πάρα πολλές χαρές! Δε θέλω να είμαι από αυτούς τους συγγραφείς – τους οποίους σέβομαι απεριόριστα - που βγάζουν ένα βιβλίο τον χρόνο! Ο εκδοτικός οίκος μπορεί να μου το ζητά, εγώ όμως το αρνούμαι!

7. Τι πιστεύετε για το «συγγραφικό φθόνο»? Είναι κάτι υπαρκτό ή μήπως βρίσκεται στη φαντασία ορισμένων? Πόσο η λογοτεχνία απελευθερώνει την ανθρώπινη ψυχή, και πόσο μας κάνει καλύτερους ανθρώπους?

Γιατί να μην υπάρχει συγγραφικός φθόνος; Φυσικά και υπάρχει! Οι άνθρωποι φθονούν και οι συγγραφείς δεν είναι υπεράνθρωποι… Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα στο μυαλό του αναγνώστη είναι κατά το πόσο θα έπρεπε να υπάρχει «συγγραφικός φθόνος»! Σε μια ιδεατή κοινωνία ασφαλώς και δεν θα έπρεπε να υπάρχει! Ο καθένας μας θα ασχολούνταν μόνο με τον εαυτό του, θα προσπαθούσε καθημερινά να βελτιωθεί και δε θα συγκρινόταν με τους άλλους… Κι έρχομαι τώρα να απαντήσω στο δεύτερο μέρος της ερώτησής σας. Μέσω της λογοτεχνίας οφείλουμε να ψάξουμε καλά και να βρούμε τους εαυτούς μας! Να καταλάβουμε δηλαδή ποιοι ακριβώς είμαστε και να προσδιορίσουμε τα πιστεύω και τα θέλω μας. Κι αν τα κάνουμε όλα αυτά… πόσο καλύτεροι θα έχουμε γίνει!

8. Το «Ψυχές που δεν τις ζέστανε η αγάπη» είναι βασισμένο σε αυτοβιογραφικά στοιχεία?
Αυτό μου το ρωτούν πολλοί! Τους φαίνεται περίεργο πως ένας άντρας γράφει για τη ζωή μιας γυναίκας. Κι αυτή η γυναίκα έχει κι ένα παρελθόν περίεργο… Σας απαντώ! Ο τόπος των «Ψυχών» είναι μέρη στα οποία περπάτησα, μέρη τα οποία αγαπώ πολύ, τόποι που με σημάδεψαν… Και κάτι ακόμα… Πολλοί από τους δευτεραγωνιστές του μυθιστορήματος μου με παραπέμπουν σε πρόσωπα υπαρκτά! Έχω φοβερά αποθέματα μνήμης κι ευχαριστώ το Θεό για αυτή του την γενναιοδωρία!

9. Τι θα λέγατε σε έναν νέο που δεν αισθάνεται ιδιαίτερα άνετα με τις παρωχημένες γνώσεις που του δίνονται στην εκπαίδευση? Τι θα τον συμβουλεύατε να ψάξει περισσότερο?

Θα του έλεγα να διαβάσει πολύ ιστορία, λογοτεχνία και φιλοσοφία, να σκεφτεί περισσότερο και να προσπαθήσει να γράψει τις σκέψεις του στο χαρτί…

10. Οι άντρες συγγραφείς πού διαφέρουν από τις γυναίκες όταν γράφουν για ερωτικά θέματα?

Γράφουμε διαφορετικά από τις γυναίκες, επειδή σκεπτόμαστε διαφορετικά. Ξέρουμε καλύτερα πως συμπεριφέρονται οι γυναίκες απέναντι σε μας τους άνδρες! Έχουμε βιώσει τα ελαττώματά τους! Δεν λέμε στις γυναίκες λοιπόν μόνο αυτό που θέλουν να ακούσουν οι ίδιες… «Δε χαλάμε σπίτια εμείς!» Νομίζω πως σας έδωσα τίτλο! Βλέπουν οι γυναίκες μέσα από την αντρική γραφή την συμπεριφορά, τη σκέψη και την κρίση του εκάστοτε συντρόφου τους. Ίσως τώρα να μπορούν και να την αιτιολογήσουν… Μακάρι!



Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και μέσα από το blog μας τον κ Τάσο Αγγελίδη Γκέντζο, για την συνέντευξη που μας παραχώρησε μέσω του Facebook. Να υπογραμμίσω, σαν Μάγδα, ότι ο κ Γκέντζος γιορτάζει ένα χρόνο από την έκδοση του δεύτερου βιβλίου του "Ψυχές που δεν τις ζέστανε η αγάπη".