ΒιβλιόΤυπος

Δειτε το βιογραφικό της κα Κατερίνας Παπανικολάου:
http://mpanalisis.blogspot.com/2011/10/blog-post_08.html

Συνέντευξη με την κα Κατερίνα Παπανικολάου

1. Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε ή σας έκανε να θέλετε να γράψετε το βιβλίο "Ραντεβού πίσω στο χρόνο"?

Πάντα μου ασκούσε μία ιδιαίτερη γοητεία η Αίγυπτος, και ακόμη περισσότερο η Αλεξάνδρεια, και ήθελα να γράψω ένα βιβλίο που να εκτυλίσσεται σε αυτά τα μέρη. Ώσπου ένα βράδυ συνέβη κάτι μοναδικό. Καθόμουν με μία γιαγιά που είχε ζήσει στην Αλεξάνδρεια τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής της και καθώς μου αφηγούταν κάποια γεγονότα, ξαφνικά άρχισαν να ξεπηδούν εικόνες στο μυαλό μου… Και ήξερα αμέσως ότι έπρεπε να γράψω για όλα αυτά. Άφησα στην μέση το άλλο βιβλίο που έγραφα τότε και ξεκίνησα να γράφω το «Ραντεβού πίσω στο χρόνο».

2. Υπήρξαν κάποιοι παράγοντες στη ζωή σας που σας οδήγησαν στη συγγραφή βιβλίων?

 
Δεν μπορώ να πω πως υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα αίτια ή παράγοντες. Πάντοτε αγαπούσα το γράψιμο και κάποια στιγμή τα κείμενα που έγραφα κατά καιρούς για μένα, άρχισαν να μεταμορφώνονται και να τοποθετούνται κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα. Κάπως έτσι κατέληξα να γράφω το πρώτο μου βιβλίο!

3. Υπάρχει κάτι που προσπαθείτε να περάσετε, μέσα από τα βιβλία σας, στους αναγνώστες σας?

Αυτό που θέλω κυρίως είναι να μπορεί ο κόσμος να ξεφεύγει με τα βιβλία μου, να διασκεδάζει, να περνάει καλά, να ανεβαίνει σε ένα μαγικό χαλί και να ταξιδεύει. Και βέβαια, σε ένα δεύτερο, και εξίσου σημαντικό επίπεδο, θα ήθελα να του περάσω κάποια μηνύματα.
Μέχρι στιγμή αγαπώ να γράφω για γυναίκες, γυναίκες του τώρα κατά κύριο λόγο, οι οποίες δεν έχουν βρει ακόμη τον εαυτό τους. Διαφορετικές μεταξύ τους, που πραγματοποιούν το δικό ταξίδι αυτογνωσίας μέσα στα βιβλία μου.
Και τα μηνύματα ποικίλλουν, ανάλογα τον τύπο της γυναίκας και την φάση στην οποία αυτή βρίσκεται.

4. Είστε ικανοποιημένη με τον εαυτό σας και τη δουλειά σας? Αν σας δινόταν η ευκαιρία, θα αλλάζατε κάτι?

Γενικά στην ζωή μου δεν μπορώ την στασιμότητα. Μου αρέσει να αλλάζω και να εξελίσσομαι!

5. Έχετε πρότυπα στη ζωή σας και στη συγγραφική σας καριέρα? Και αν ναι ποια είναι αυτά?

Πρότυπα δεν έχω. Έχω όμως μεγάλες αδυναμίες… Και μία από αυτές ονομάζεται Μάρω Βαμβουνάκη.

6. Νομίζετε ότι ένας συγγραφέας έχει "ημερομηνία λήξεως"? Υπάρχει δηλαδή κάποια στιγμή που ένας συγγραφέας παρακμάζει και παύει να διατηρεί την "χάρη" του?

Πιστεύω ότι ένας συγγραφέας συνεχίζει να παράγει έργο όσο θέτει συνεχώς νέα ερωτήματα στον εαυτό του, όσο ψάχνεται, περπατάει νέους δρόμους, ζει νέες εμπειρίες, επαναπροσδιορίζεται.

7. Νομίζετε ότι ο Έλληνας του σήμερα, και ιδίως η νέα γενιά, έχει στενές σχέσεις με το βιβλίο?
Έχει αυξηθεί το ποσοστό των Ελλήνων που διαβάζουν τα τελευταία χρόνια, παρ όλα αυτά, δυστυχώς, παραμένει σε πιο χαμηλά επίπεδα από ότι σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
8. Δε φοβάστε εσείς, σαν συγγραφέας, μήπως μέσα από το γράψιμό σας, ανακαλύψει κάποιος αναγνώστης, άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα σας? Ακόμα και τον τρόπο σκέψη σας?

Αν φοβάμαι? Όχι... Το πρώτο πράγμα που ξέρεις ότι θα πρέπει να αποδεχτείς, πριν να γράψεις ένα βιβλίο, είναι ότι «εκτίθεσαι». Και εσύ, και ο τρόπος σκέψης σου και η ψυχή σου. Όμως έχεις την ανάγκη να μοιραστείς. Και αυτή η ανάγκη είναι πιο δυνατή από κάθε φόβο τέτοιου είδους...

9. Οι συγγραφείς έχετε την τάση να παίρνετε το "τίποτα" και να το κάνετε έργο. Δηλαδή ένα απλό περιστατικό μπορεί να δώσει αφορμή για ένα ολόκληρο μυθιστόρημα. Με ποιόν τρόπο γίνεται αυτό?

Δεν νομίζω ότι είναι εύκολη η απάντηση, ούτε ότι υπάρχει συνταγή. Προσωπικά, όλη την ώρα γεμίζω ερεθίσματα από αυτά που παρατηρώ γύρω μου, ερεθίσματα τα οποία κάποια στιγμή έρχονται και τοποθετούνται στα σωστά σημεία μίας νέας ιδέας, σαν να ολοκληρώνουν ένα παζλ. Έτσι δημιουργείται η ιστορία και τα βασικά ζητήματα/ερωτηματικά της. Στην συνέχεια, πριν να αρχίσω να γράφω, επιθυμώ να γνωρίσω τους ήρωες μου, να καταλάβω ακόμη και αντιδράσεις που «θα είχαν» και δεν σχετίζονται με την ιστορία. Και τέλος, έρχονται οι εικόνες στο μυαλό μου, σαν να βλέπω ταινία. Και κάθομαι να τις περιγράψω…

10. Ποιό είναι το θετικό στοιχείο του χαρακτήρα σας που σας βοήθησε στο γράψιμο και ποιό το ανασταλτικό?

Θεωρώ ότι αυτό που βοηθάει είναι η ανάγκη μου να κατανοήσω και εγώ η ίδια καλύτερα τον κόσμο και τις ισορροπίες γύρω μου, και βεβαία η φαντασία μου που πάντα πλέκει σενάρια, και την οποία πολλές φορές καλούμαι να συγκρατήσω!
Το ανασταλτικό ίσως να είναι η ανυπομονησία μου να δω το έργο μου ολοκληρωμένο.

11. Έχουν υπάρξει βιβλία που τα διαβάσατε και μόλις τα κλείσατε σας άλλαξαν τη ζωή,ή ακόμα και τον τρόπο σκέψης? Kαι αν ναι ποιά είναι?

Την ζωή όχι. Τον τρόπο σκέψης ίσως, αν και ο τρόπος που σκεφτόμαστε διαμορφώνεται ίσως από το καθετί που διαβάζουμε, είτε σε μεγαλύτερο είτε σε μικρότερο βαθμό. Το πρώτο βιβλίο που πραγματικά με συγκλόνισε, πάντως, ήταν το «Μαύρα φεγγάρια του έρωτα» του Μπρυκνέρ.

12. Αν σας έδινα ένα σπρέυ και σας έλεγα βάψτε ένα τοίχο. Τί θα γράφατε και πού?

«Μην σταματάς να ταξιδεύεις…». Μπορώ να το γράψω στον ουρανό;

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και μέσα από το blog μας την κα Κατερίνα Παπανικολάου, για την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε μέσω του Facebook και ευχόμαστε καλή επιτυχία για τη συνέχεια.