Ask About... Προδοσία... για τα μάτια σας μόνο!

Προδοσία είναι η αθέτηση των ηθικών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει κάποιος προκειμένου να εξυπηρετήσει ιδιοτελείς σκοπούς. Την ίδια στιγμή είναι άγραφος κανόνας ότι μεταξύ φίλων υφίσταται ένας δεσμός αμοιβαίας αγάπης και αλληλεγγύης. Έτσι, ο πόνος, η κατάπληξη και η πικρία που ακολουθούν είναι μεγάλες. Kαι τα αλλεπάλληλα ερωτήματα ζητούν απαντήσεις.

Καιρός να μάθεις, αγαπητέ αναγνώστη μου, ότι στο μάταιο αυτό κόσμο τίποτα δεν είναι δεδομένο, όλα είναι πρόσκαιρα, οι φιλίες αλλάζουν, καθότι επιλέγουμε τους φίλους μας αναλόγως του αν μας κάνουν ή όχι, και τέλος, μαθαίνεις να μην εκπλήττεσαι με τίποτα. Στη σύγχρονη κοινωνία όλα είναι σχετικά. Αυτό συμβαίνει και για τη φιλία. Δεν υπάρχει λοιπόν το ερώτημα "τις φταίει". Υπάρχει μόνο το "ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ"... οπόταν κοιτάζω τις συνθήκες οι οποίες με οδήγησαν εδώ και το πώς θα βγω από τη μιζέρια για την οποία η ίδια είμαι υπεύθυνη. Κι είμαι υπεύθυνη επειδή κάθομαι και βασανίζω το μυαλό μου με ανοησίες του "..δε φταις εσύ αλλά εκείνος ή το αντίστροφο..." και τις λοιπές συναφείς βλακείες, χωρίς να κοιτάξεις τον εαυτό σου και να του δώσεις την ευκαιρία να ξεκολλήσει. Όλα τα άλλα είναι απλώς ..οδοντόκρεμες, όπως έλεγε μια παλιά διαφήμιση.

Για εμένα πάντως το θέμα είναι να καταλάβεις ότι φταις εσύ 100%. ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Μόλις το καταλάβεις, αυτόματα θα λυθούν όλα. θα τα ξαναβρείτε και θα είστε και καλύτερα από πριν. Όταν ένας άνθρωπος μόνο δίνει και σε φιλία και σε αγάπη και σε οποιαδήποτε σχέση, κάποια στιγμή θα στερέψει και δεν θα έχει άλλα να δώσει. Γι' αυτό το "δόσιμο" πρέπει να είναι αμοιβαίο και πηγαίο. (Δεν συζητάω καθόλου το θέμα ζήτησης. Το να ζητάς δεν έχει νόημα.)Αλλιώς τα πράγματα είναι μονόπλευρα και δεν λέγεται φιλία. Λέγεται συμφέρον και ο άλλος θύμα. Κι όσο για την προδοσία και το ποτέ, στο ποτέ έχω να πω, ποτέ μη λες ποτέ, και στην προδοσία, μεγάλη κουβέντα! Εξαρτάται την προδοσία και την έννοια που δίνει ο καθένας σ' αυτή την λέξη. Κι όσο για την λέξη κολλητός/ή, κι εκεί οι έννοιες αλλάζουν. Αν σκότωνε παράδειγμα έναν άνθρωπο, θα τον/την είχες κολλητό/ή;

Συνήθως όσοι μας μαλώνουν ή μας λένε αλήθειες, πέρα απ' τους γονείς, σημαίνει πως νοιάζονται για μας. Αλλά κι αυτό, πάλι, δεν είναι απόλυτο. Πολλές φορές υποβόσκει η ζήλια και η προσποίηση. Αυτά όμως τα μαθαίνεις, αφού τα πάθεις. Έτσι είναι η ζωή. Γι' αυτό λοιπόν ζήσε και αγάπα όλον τον κόσμο, χωρίς επιφυλάξεις. Να είσαι σίγουρος πως θα καταλάβεις εγκαίρως το ψεύτικο. Την φιλία εύκολο να την αποκτήσεις και δύσκολο να την κρατήσεις!

Δεν ξεκινάει κανείς με πρόθεση να προδώσει ή να πληγώσει. Αυτό βγαίνει στην πορεία κι όλοι μας έχουμε πληγωθεί απ' την φιλία. Δε μπορεί να ήταν ψεύτικη! Αδύνατη στιγμή της φίλης σου, μπορεί! Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, γι' αυτό συμβαίνουν αυτά. Σκέψου μόνο πως δεν ταιριάζετε στα ζύγια! Εσύ είχες μεγαλύτερο βάρος κι αυτό σε τιμά! Να ελπίζεις πως η φίλη σου κάποια στιγμή θα καταλάβει το λάθος της και θα επανορθώσει. Μπορεί ν' αργήσει, αλλά μην την κατηγορείς! Κάποιοι άνθρωποι αργούν να φτάσουν το δικό μας βάρος... κάποιοι άλλοι, μπορεί να έχουν παραπάνω από μας. Στο ζύγι είναι το πρόβλημα!

Ξέρεις ποιο είναι το κακό στους φίλους κι εγώ δεν το αντέχω; Θέλουν αποκλειστικότητα! Εγώ αυτό δεν το αντέχω! Θέλω να είναι όλοι μαζί ενωμένοι και να χαίρονται πράγματι για την χαρά του άλλου ή να λυπούνται μαζί! Αυτό, ομολογώ, δεν το βρήκα στις γυναικείες παρέες. Στην άλλη ζωή παρήγγειλα να γεννηθώ άντρας, να δω! Επίσης, συμφωνώ στο "κόλλημα". Αυτό το κόλλημα όταν φτάσει στα όρια και το ξεπεράσει, τότε που χάνεται η εκτίμηση και ο σεβασμός προς την φίλη, γράφεται και ο επίλογος κι ας αργήσει να φανεί. Σύντομα θα έρθει… Απλώς από την στιγμή που μέσα μου σπάσει κάτι, δεν ξανακολλάει...

Είναι ένα τραγούδι που λέει (περίπου) : "Δεν θέλω τέτοιους φίλους, δεν θέλω τέεεεετοιους φίλουυυς. Φίλους που θέλουν , να με βλέπουν να πονώωωω"! Εκείνοι που πραγματικά μπορούν να μας πονέσουν και να μας θυμώσουν είναι εκείνοι που αγαπάμε, και άρα νιώθουμε εξαρτημένοι από αυτούς. Οι άνθρωποι στους οποίους -όπως λέμε- έχουμε «αδυναμία». Αυτό που μας εξοργίζει τότε δεν έχει σχέση μόνο με την εκάστοτε αφορμή αλλά και με τη δύναμη που έχουν επάνω μας. Ο εαυτός μας είναι ο καλλίτερος μας φίλος, γιατί απλούστατα δεν έχουμε και πολλές επιλογές με την πάρτη του. Θέλοντας και μη τον έχουμε πάντα μαζί μας, ανεχόμαστε και δεχόμαστε τα καπρίτσια του, και στο έσχατο σημείο επαναπαυόμαστε με την ύπαρξη του.

Ωστόσο, η προδοσία μπορεί να είναι και μια απόπειρα να πάρουμε αποστάσεις από κάποιον άνθρωπο τον οποίον αισθανόμαστε πιο δυνατό από μας, και γι’ αυτό τον φθονούμε. Ένας δρόμος για να το επιτύχουμε αυτό είναι μέσα από την αυτογνωσία. Μία ιστορία προδοσίας δεν προκύπτει ξαφνικά, πολλές φορές γίνεται η πράξη η οποία αντικαθιστά τα λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ.

Πάντα βρίσκονται στον δρόμο μας άνθρωποι που μας απογοητεύουν. Δεν πειράζει, πάμε παρακάτω, γιατί ο καθένας παίρνει ότι αξίζει! Πραγματικά δεν ξέρω κατά πόσο αξίζει να στενοχωριόμαστε για τα λάθη των άλλων... Ο καθένας πρέπει να ξέρει πόσα μπορεί να δεχτεί και πόσα όχι, να είναι ξεκάθαρος, να απαιτεί και να λέει που οριοθετούνται τα πρέπει με τα θέλω του σε σχέση με αυτά των άλλων. Αλλά, ποτέ δε πρέπει να γίνεται ύπουλα, πρέπει να γίνεται ξεκάθαρα και απλά, τα μπερδέματα τα δημιουργούμε μόνοι μας μέσα σε ψέματα και υπεκφυγές.

 Πολύτιμη και η λέξη και η έννοια, λοιπόν, της λέξης "Φίλος"! Δεν μας βοηθάει τόσο η βοήθεια των φίλων όσο η εμπιστοσύνη ότι θα μας βοηθήσουν! Η ανωτερότητα είναι ο καλύτερος δεσμός της φίλιας… όχι το αίμα, η ωφέλεια, η ασφάλεια ή η άνεση μας… όλα αυτά όμως μπορούν να μας τυφλώνουν…
Λένε ότι η ελευθερία του άλλου τελειώνει εκεί που αρχίζει η δική μας, είναι άδικο για τον εαυτό μας να μικρύνουμε αυτή τη γραμμή για να ικανοποιηθούν οι άλλοι. Η φίλια είναι μια ανάγκη προσωπική και σίγουρα διαφέρει στην ουσία της από εκείνο που συζητιέται εδώ… και όπως έλεγε κάποιος… “παλιά”….” τους φίλους, τους διαλέγουμε!!” Δηλαδή όταν τους κρίνουμε… είναι σαν να κρίνουμε τους εαυτούς μας! Ευτυχώς που σήμερα πλέον δεν είναι έτσι τα πράγματα! Για να κρίνουμε όμως τους άλλους, καλύτερα να κοιτάξουμε πρώτα στον καθρέφτη μας και να κρίνουμε πρώτα τους εαυτούς μας! Α ... και κάτι ακόμη... Καλό θα ήταν να μπορούσαμε να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι ...!!

Ηθικό δίδαγμα: Δεν είναι τόσο δύσκολο να πεθαίνεις για τον φίλο σου, όσο να βρεις τέτοιο φίλο για τον οποίο αξίζει να πεθαίνεις! Τι να γίνει, μαθήματα και παθήματα, δεν πειράζει, είναι όλα μέσα στο πρόγραμμα, πρέπει να υπάρχουν αυτοί οι "φίλοι" για να εκτιμώνται οι ΦΙΛΟΙ!

Η ζωή συνεχίζεται… Και τα μαθήματα δεν σταματάνε ποτέ. Μακάρι να σας απασχολεί κυρίως το θέμα φιλία, γιατί εγώ έχω κολλήσει στο θέμα υγεία. Αυτό είναι πιο δύσκολο και δυσεύρετο!