Ask About... Απιστία

Απιστία… σύμφωνα με το λεξικό είναι «η οικειοθελής συνουσία μεταξύ ενός παντρεμένου ατόμου και ενός παρτενέρ που δεν αποτελεί το νόμιμο ταίρι του», σύμφωνα με πολλούς είναι η παραβίαση της αποκλειστικής αφοσίωσης που οφείλουν τα ζευγάρια μεταξύ τους και η σύναψη ερωτικών σχέσεων με τρίτο πρόσωπο, για μένα πάλι είναι πλήξη, «ανοησία» της στιγμής, αντικειμενικό πρόβλημα στη σχέση. Όποιο και να ‘ναι απ’ αυτά, δύσκολα μπορείς να το αντιμετωπίσεις και να συμπεριφερθείς στον άλλο με τον ίδιο τρόπο, εκτός αν διαθέτεις, βέβαια, μεγάλη δόση κυνικότητας (όχι απλώς ψυχρής λογικής).

Ρίχνοντας μια ματιά στις στατιστικές, θα δούμε πως τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των ανθρώπων που απατούν το σύντροφο τους έχει ανέβει αισθητά. Η απιστία προκύπτει περίπου στο 70% των ζευγαριών, δηλαδή οι εφτά στους δέκα κάποια στιγμή απατούν το ταίρι τους. Το ποσοστό  είναι μεγάλο. Όλοι όσοι έχουν υπάρξει θύματα απιστίας έχουν αναρωτηθεί αν πραγματικά μπορούν να συγχωρήσουν  τον σύντροφό τους. Άραγε μπορούν ή πρέπει;

Σίγουρα η συγχώρεση μοιάζει συχνά σαν μια αφύσικη διαδικασία. Έχουμε μάθει να απαιτούμε δικαίωση στη ζωή και να επιθυμούμε την τιμωρία του κακού. Συγχώρεση  σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσετε την προδοσία. Λόγοι, λοιπόν, για να συγχωρήσεις ΕΣΥ τον εαυτό σου όταν ο σύντροφός σου σε έχει απατήσει μπορεί να είναι που τον εμπιστεύτηκες, που αγνόησες για αρκετό καιρό τα σημάδια της απιστίας του, που ανέχτηκες με αφέλεια τις δικαιολογίες που σου έδινε ή ακόμα-ακόμα που ορισμένες στιγμές έχασες την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό σου μέσα στην προσπάθειά σου να τον κερδίσεις πίσω! Από την άλλη μεριά ΔΕΝ αξίζει να συγχωρήσετε όταν… ενώ έχετε αποδείξεις, εξακολουθεί να μην παραδέχεται την απιστία, όταν δεν εκδηλώνει σημάδια μεταμέλειας ή συνειδητοποίησης του τραυματισμού που έχει προκαλέσει και τέλος όταν δεν κάνει καμία συνειδητή προσπάθεια να κερδίσει την συγχώρεσή σας!

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κάποια στιγμή βρεθεί σε σχέσεις που κλονίζονται εξαιτίας της απιστίας, είτε αυτή προέρχεται από εμάς τους ίδιους ή από το σύντροφό μας, ή ακόμα και από τους δύο. Η απιστία είναι ένα γεγονός που μπορεί να συμβεί σε όλους ανεξαιρέτως και το πιστεύω αληθινά. Σαν άνθρωποι, όμως, τείνουμε να δημιουργούμε σχέσεις προσδοκώντας (και απαιτώντας πολλές φορές) από το έτερον ήμισυ σεξουαλική μονογαμία.

Νομίζω, ωστόσο, ότι τα πάντα εξαρτώνται από τρεις παράγοντες: την ηλικία, τον χαρακτήρα και πόσο πραγματικά σε ενδιαφέρει ο σύντροφός σου. Πόσο μπορεί να κρατήσει πια ο έρωτας, η πίστη, η αφοσίωση; Ακόμα και η ευτυχία έχει ημερομηνία λήξης. Αφού έρχεται κάποια μέρα όπου το όνειρο μετατρέπεται σε εφιάλτη, Ένα αναπάντεχο και πισώπλατο χτύπημα έρχεται να μας ρίξει από το ροζ συννεφάκι από το οποίο μέχρι πριν από λίγο ατενίζαμε το μέλλον σχεδόν με αλαζονεία.

Όσον αφορά εμένα, εκτιμώ πως αν έχω ακόμα την ανάγκη να «γευθώ» και άλλες απολαύσεις σε αυτή τη ζωή, θα φροντίσω να μείνω ελεύθερη. Μπορεί να μην είμαι τόσο ανοιχτόμυαλη όσο νόμιζα, όμως εξακολουθώ να θεωρώ άδικο να βάζεις στον άλλον σε διαδικασίες και δοκιμασίες, αφού δεν έχεις «τίμιο σκοπό». Ωστόσο αν δεν το αντιμετωπίσει κάποιος στην πράξη, δύσκολα μπορεί να πει τι «θα έκανε» τα λόγια είναι εύκολα, η πράξη πιο δύσκολη! Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα το βλέπω εγώ, μια κατάσταση που θα έπρεπε να αποφεύγεται. Αν ενδιαφέρεσαι για κάποιον άλλον (είναι φυσιολογικό να επιθυμήσει κάποιος ερωτικά και άλλους ανθρώπους). χώρισε και πήγαινε με τον άλλον Απόλυτο, αλλά ειλικρινέστερο. Και απλούστερο.

Και ναι μεν «Ου μοιχεύσεις», αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και ότι «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω…

Υ.Σ.: Περιμένω τις παρατηρήσεις και τα σχόλιά σας!!!